เพิ่งกลับจากเยอรมนี เนื่องจากต้องไปประชุมและ ไปเข้า workshop เกี่ยวกับโลกร้อนตามเคย 1 อาทิตย์เต็มๆ ทำงานก็สนุกดี ได้ไปประชุมเจอคนนู้นคนนี้ แต่คิดถึงเจ้าตัวเล็กมากมาย...
วันแรกไปถึงที่มิวนิคตอนเย็นๆ เข้าโรงแรมพักผ่อน โรงแรมอย่างเล็ก แต่อยู่ใกล้สถานีรถไฟใหญ่ (เครือ NH) วันรุ่งขึ้น ตามคณะออกไปเดินเล่นกลางเมืองดูโบสถ์ มีหอนาฬิกาตุ๊กตาหมุน ถ่ายวีดีโอมาด้วย แต่ม่ายรู้จะโพสต์ได้ไหม พยายามโพสต์หลายทีแล้วยังทำม่ายล่ายเรยย
พี่ๆ จาก GTZ ชวนขึ้นบันไดไปดูวิว ที่โบสถ์อะไรน๊า จำไม่ได้อีกแระ (แฮะๆ) แต่ขึ้นไปสิบกว่าชั้น เดินๆๆ ซะจนตาลาย มองวิวมิวนิคสวยใช้ได้ คุ้มมะๆ ถือว่าสกัดเอาแคลอรี่ออกไปบ้าง ก็โออ่ะ
บ่ายเดินทางไปประชุมกับเจ้าหน้าที่จาก Bavarian State ทริปซำเหมาสุดๆ ต้องแวะกินแซนด์วิชที่สถานีรถไฟ (ยืนกินนะครับ) พร้อมท่านรอง ลสผ. โฮะๆ ประหลาด แต่ก็เอาเหอะ ก็ลงเรือ(บิน) มาแล้วนี่เนอะ
ประชุมๆๆ ข้ามๆๆ ไป เย็นกินข้าวเป็นเืรื่องราวหน่อย ประมาณว่าโอลีฟการ์เด้น อะไรแบบนั้น สั่งแอสพารากัสมา (แอสพารากัสเผือก) เพราะเป็นฤดูกาลพอดี กินสามคำเบื่อแล้วอ่ะ แต่ให้มาจานเบ้อเร่อ เลยเหลือซะ
ตอนเย็นไปกินติม กลับดึกโคตรๆ (4-5 ทุ่ม) ปกตินอนแล้วนะเนี่ย ไม่อยากบอก
เช้าไปเที่ยว เย้ๆ ไปนอร์ดชวานสไตน์ ปราสาทซินเดอเรลล่า อยู่นอกเมืองนั่งรถไฟจากมิวนิคไปสอง ชม. ประทับใจรถไฟขาไปเป็นตู้ให้นั่งแบบแฮรี่พอตเตอร์เลย ฮอกสวอร์ตเอ็กซเพรส หนุกๆๆ นั่งคุยการเมือง เว้อ น่าเบื่อ เพราะคุยกันไม่เปิดใจ คุยๆ ไปงั้นๆ
ปราสาทต้องขึ้นเขา เชิงเขามีรถม้า หลอกเราไปส่งแค่ครึ่งทางแล้วปล่อยลง (แต่ก็ยังดีวะ) เดินๆๆๆ อีก จะเอาแคลอรี่ออกไปถึงไหน
ขึ้นไปถ่ายรูปปราสาทจากมาเรียนบริดจ์ อะไรเนี่ย เป็นที่ถ่ายรูป แต่ปราสาทดันซ่อมอยู่ซะนี่ มีนั่งร้าน กับแผ่นไม้แปะ เสียรมณ์สุดๆ แต่ก็ หนุำกๆ ทริปนี้ไม่ได้จ่ายตังเนาะ
ขากลับขยันเดินลง คุยๆๆๆ จนเจ็บคอ เออ เด๋วนี้เป็นอะไร อายุมาก คุยไม่เท่าไหร่ชอบเจ็บคอเสียงหาย
บ่ายไปเบอร์ลิน ถึงเบอร์ลิน เดินๆๆๆๆๆๆ ไปกินข้าวร้านเด็ดคุณฟรานซเป็นร้านนักการเมืองชอบมากิน ถามอะไรเด็ด อ๋อ ปลาเค็มดิบทำรสเด็ดเหมือนแม่ผมทำเยย โอ้โห พาเดินมาเป็นชม. เนี่ยนะ และก็คือว่า ดิฉันไม่กินปลาเค็มดิบค่ะ
กินเสร็จ เดินอีก สรุปเดินตั้งแต่ห้าโมงกว่าๆ จนถึงเกือบห้าทุ่ม บ้าหรือเปล่า พาไปหลายที่มากๆ หลังๆ ชักจำไม่ได้เพราะเหนื่อยมากกกแล้ว ตอนจบมีมุกเด็ดอีก หันมาถาม ยูเหนื่อยแล้วจะกลับไปพักเลย หรือสนใจจะไปดูต้นไม้ที่สวยที่สุดในเบอร์ลินมั้ย โหโห เอากะเค้าซี่ ต้นไม้ (อีกไกลมั้ยวะ) เอาเหอะๆๆ ไหนๆ ก็มาแล้ว เดินๆๆๆ ไป เราอดทน อ๊ะนั่นแน่ เจอแล้วต้นไม้ อื้อม์ โอเคอ่ะ ใหญ่ดี (ไม่ยักมีใครถ่ายรูป) ฮะฮะ
วันต่อๆ ไปเป็นการทำงานและไป workshop
วันกลับจูเลียมากินข้าวด้วย คุยๆๆๆ มากมาย กลับมาที่ รร. พี่ติ๊ก GTZ มารับไปหนามบิน แวะเปลี่ยนเครื่องจากลุฟธันซ่า เป็น TG ที่แฟรงค์เฟิร์ท ปรากฏว่าเจอกับมิ้น มินตรา ที่เรียนอักษรฯ มาด้วยกัน เป็นแอร์ฯ TG อยู่ซะนี่
กลับมาถึงไทย ไชโย ช้างมารับ กลับถึงบ้านเห็นเจ้าตัวเล็กโผล่หน้ามาดูว่าใครขับรถเข้าบ้านมา เห็นหน้าแม่ตกใจใหญ่ ยิ้มร่า ดีใจ ชี้ๆๆ ตะกุยตะกายจะออกมานอกบ้าน พอแม่เข้าไปหาก็เข้ามากอด โชว์รถโชว์เครื่องบินให้แม่ดู เดินตามไปมาไม่ห่างเลย จนแม่อุ้มให้หลับไปถึงได้ปลีกตัวไปอาบน้ำ ลงมาสักพักเด็กน้อยก็ตื่นมาหาแม่อีก อุ๊อวดถามว่า ปันครับ ตอบ คับ รักแม่ไหม ตอบ รั่ก รักเยอะไหม ตอบ เย่อะ ปันเป็นเด็กดีไหม ตอบ ดี ปันเก่งไหม ตอบ เก่ง ฮ่าฮ่า น่าร้ากสุดๆ
วันต่อมาอยู่บ้านเล่นกันทั้งวันอีก เจ้าตัวเล็กก็คิดถึงแม่เหมียนกันน๊า
ของฝากจากเบอร์ลิน เป็นนกยูง 1 ตัว แมงมุม 1 ตัว กับช้อนส้อมของ WMF ที่แม่หน้ามืดซื้อมาอีก 1 ชุุด (ช้อน ส้อม มีด ช้อนเล็ก) แม่ และนมโอเค :)
