ความทรงจำสีจางๆ

ณ หัวหิน พ.ศ. 2552
ครูสอนว่ายน้ำคนแรกของผมชื่อพี่

หลิว พี่เค้าอายุ 2 ขวบ 4
เดือนแล้ว ห่างจากผมตั้งปีนึงแน่ะ พ่อพาผมลงน้ำทะเลแต่คลื่นซัดฝั่งช่างน่ากลัวเกินกว่าผมจะทนทานได้ แม่เลยต้องอุ้มผมขึ้นมาจากทะเลนั่น จริงๆ แล้วอาจเป็นเพราะพรหมลิขิตมากกว่า เพราะผมได้มาลงน้ำสระและพบกับ ... พี่หลิว
ผมคงจะสับสนอะไรบางอย่างเพราะตอนแรกผมก็ไม่กล้าลงสระน้ำ แต่แม่กะพ่อก็ยืนยันพาผมลงสระจนได้ และแล้วพี่หลิวก็เข้ามา พี่ชวนผมบอกว่าอย่ากลัวเลย ว่ายน้ำสนุกออก ค่อยทำให้ผมคลายความเครียดลงบ้าง ผมจึงหยุดร้องไห้ และเริ่มกล้าที่จะปล่อยตัวให้ลอยน้ำอย่างช้าๆ พ่อจับผมอยู่ไม่ห่าง แต่ผมชักจะนึกสนุกขึ้นบ้างแล้วซี สักพักพ่อเอาห่วงยางให้ผมจับ พี่หลิวใจดีจับห่วงยางเป็นเพื่อนผมด้วย ค่อยๆ ปลอบใจให้ผมหายกลัว และแล้วพ่อก็จับผมใส่ในห่วงยาง มันหลวมนิดหน่อยเพราะผมตัวเล็กเหลือเกิน แต่ผมหายกลัวแล้ว พี่หลิวก็อยู่ในห่วงยางเหมือนกัน ผมแค่ต้องเตะขาตุบๆ อย่างที่พี่หลิวทำ พ่อดูเหมือนจะดีใจใหญ่ที่ผมทำได้แล้ว ผมรู้สึกภูมิใจอย่างมาก ในสระมีน้ำตกด้วย ผมชอบมากๆ ขอบคุณพี่หลิว พี่สาวแสนดี ครูสอนว่ายน้ำคนแรกของผม

หมอสุธีรา 18 เม.ย. 52

หมอสุธีรา 18 เม.ย. 52
1. ผื่นแพ้ ขอสบู่ยา
2. แผลมุมปาก
3. Flaxseed Omega 3/6
DHA จากพืช
4. เปลี่ยนนมแล้ว
5. แม่ไม่อยู่่
6. วัคซีน

พัฒนาการของปันๆ

ตอนนี้ปัน 1 ขวบกะอีกเดือนเศษๆแล้ว มีความสามารถมากมาย เสียดายที่แม่ไม่ได้ติดตาม update เรื่องราวของหนูเป็นระยะๆ อย่างที่เคย เนื่องจากพอกลับไปทำงานแล้วชีวิ

ตก็วุ่นวาย แต่แม่ผิดเองแหละ จริงๆ ควรจะแบ่งเวลาสำหรับบันทึกเรื่องของปันด้วย
จากช่วงเดือน พ.ย. มาจนถึง เม.ย. กี่เดือนน๊า 6 เดือนโดยประมาณเนาะ แต่ทว่าเป็น 6 เดือน of many many changes
ตอน พ.ย. จำได้ว่าฟันปันๆ เริ่มขึ้น ไม่ทันไรตอนนี้มี 7 ซี่แล้วนะจ๊ะ ฟันหน้าซี่เบ้อเร่อ พี่อุ๊คอยแปรงฟันให้ทุกเย็นไม่มีขาด และหมอสุธีราให้กินฟลูออไรด์เม็ดละลายน้ำ ปันชอบเวลาแปรงฟันเพราะเคยเห็นแม่แปรง เลยอยากแปรงบ้าง พอพี่อุ๊แปรงให้เสร็จแล้ว ปันก็แปรงเองต่อ สบายใจเฉิบ
นอกจากฟันขึ้่นแล้ว ปันก็เดินได้แล้วอีกตะหาก เริ่มจากลุกขึ้นยืนแล้วก็เกาะ เดิน แล้วปันก็เริ่มก้าวได้เอง พอเริ่มมั่นใจขึ้นเรื่อยๆ ก็ก้าวได้เร็วขึ้น คล่องขึ้น จนตอนนี้เริ่มมีลีลา(ศ) คือก้าวถอยหลัง กับก้าวข้างได้แล้ว นับจากช่วงที่เริ่มก้าวเดินจนถึงตอนนี้ถืิอว่าเร็วมากๆ แค่ไม่ถึงสองเดือนเลย
สำหรับการพูด ปันเริ่มเรียกแม่แล้วก็ชวนเที่ยวได้ว่า ปะๆ เข้าใจที่เราพูดหลายคำ โดยเฉพาะ ไปข้างนอก เปิดประตู ไปดูนก (เป็นเด็กเอาท์ดอร์) หม่ำๆ กินนม ระหว่างนี้เราสอนภาษามือประกอบ ด้วย กินนม หม่ำๆ กินน้ำ เอาอีกๆ นก รักจังๆ ไชโย สุดยอด เหม็นๆ ด็อกกี้ ตัวใหญ่ สูง เตี้ย สอนอะไรไป ปันจำได้หมดเลย เก่งจริงลูกแม่
เพลงโปรดของปัน คือ แมงมุมลาย ฝนตกจั่กๆ ตะล็อกต๊อกแต๊ก If you're happy and you know it
โดยปกติแล้วปันเป็นเด็กอารมณ์ดีทั้งวัน ที่น่าแปลกคือเวลากินข้าวปันจะค่อนข้างงอแงเพราะพอรู้เรื่องแล้วจะอยากกินของผู้ใหญ่ ถ้าไม่ได้กินก็จะร้อง แล้วก็ชอบทิ้งของให้คนอื่นเก็บให้ เวลากินข้าวเป็นเวลาวุ่นวายของปัน ชอบกินมะม่วงสุกสุดๆ กินได้เป็นสิบมื้อต่อกันและหน้าตาเปี่ยมสุข
เวลานอน เช้าและบ่ายช่วงละ 1-2 ชม.

short note จากหนังสือแนะนำโดยหมอสุธีรา

Need to eat omega-3 fatty acids, from flax seeds and walnuts. Vitamin-E in greens, raw nuts, seeds. A diet rich in fruits and vegs.
A high-nutrient vegetable-nut-fruit based diet.
1tablespoon of ground flax seeds daily.
At least 1ounce of raw walnuts daily, with addition of other raw nuts.
DHA supplement, 100-400mg daily.
Multivitamin without vitamin A or isolated beta-carotene.
No processed foods, dairy fat or trans fat
No oils
Avoidance from known allergens
Milk-cheese-wheat NO NO

Hua Hin

มาถึงที่หัวหิน พาปันมาเที่ยวทะเล คราวนี้มากับคุณย่า อากบ และก็พี่อุ๊ ออกจากกทม.ก็เกือบบ่ายสามแล้ว กว่าจะมาถึงชะอำก็เย็น แถมไปโอ้เอ้กันที่พรีเมียมเอ๊

าท์เล็ตอีก แวะกินข้าวเย็นที่ร้านปลาทูตามเคย เสียแต่คราวนี้ไม่ประทับใจเลยทั้งอาหาร และบริการ ติดๆ จะเคืองๆ ด้วยซ่ำไปเพราะแย่มากๆ ลืมจดอาหารให้โต๊ะเรา แถมอยากกินอะไรก็หมด แล้วก็ไม่สนใจซะงั้น แม่นี่ขัดใจมากเป็นพิเศษ แต่จริงๆ ไม่ค่อยเกี่ยวกับเราเท่าไหร่ เนื่องด้วยตอนนี้งดอาหารทะเลทุกชานิด (คือยังงัยก็อดแหลกค่ะ)
ที่ต้องอดเพราะคุณชายปันเธอยังเป็นผื่นไม่หายนะจ๊ะ แม้ว่าจะทำพริคเทสต์ออกมาแล้วหมอ สรุปว่าไม่แพ้อะไรเลยก็ตาม แต่พอแม่งดอาหารประเภท ทะเล ไข่ ถั่วเหลือง ถั่วลืสง นมวัว แป้งสาลี แล้ว อาการของคุณชายเธอดีขึ้น ตอนนี้แม่จะเริ่มให้กินนมถั่วเหลืองใหม่อีกละ
ดึกมากแล้ว ง่วง ไว้พรุ่งนี้จะมาเล่าเรื่องพัฒนาการละกันนะจ๊ะ
รักนะ จุ๊บๆ